Azofoska w 10kg pylista

SZCZEGÓŁOWA INSTRUKCJA STOSOWANIA NAWOZU AZOFOSKA

“Działanie składników o największym znaczeniu plonotwórczym, takich jak azot, fosfor czy potas, zależy

od odżywienia rośliny mikroelementami. Mówiąc wprost - efektywność działania nawet najstaranniej

dobranego nawozu wieloskładnikowego będzie niezadowalająca, gdy rośliny będą niedostatecznie

zaopatrzone w mikroskładniki. Azofoska jest nawozem wieloskładnikowym, którego recepturę opracowano

tak, oby zapewnić roślinom nie tylko wszystkie niezbędne makroskładniki, lecz także mikroelementy.

Zarówno proporcje między poszczególnymi składnikami nawozu, jak i formy chemiczne,

w jakich występują, pozwalają na szerokie zastosowanie Azofoski nie tylko w ogrodnictwie, ale także

w rolnictwie do nawożenia upraw określanych mianem typowo rolniczych”.

Skład chemiczny

Azofoska zawiera trzy podstawowe makroskładniki w stosunku 1 (N) : 0,5 (P

2O5) : 1,4 (K2O). Większość roślin

pobiera najwięcej potasu, wykazując jednocześnie najmniejsze zapotrzebowanie na fosfor. Przeważnie zapotrzebowanie

roślin na azot stanowi 60-80% potrzebnej dawki potasu. Oznacza to, że z punktu widzenia żywienia roślin proporcje

pierwszoplanowych makroskładników w Azofosce są optymalne.

W Azofosce zawarte są bardzo ważne, ale często niedoceniane, drugorzędowe składniki pokarmowe, a mianowicie

magnez i siarka. Rośliny dobrze odżywione siarką zawierają mniej szkodliwych dla człowieka azotanów i azotynów oraz

wykazują mniejszą podatność na choroby i szkodniki.

Nawóz zawiera komplet sześciu mikroelementów, co sprawia, że Azofoska z powodzeniem może być stosowana także

w warunkach braku nawożenia obornikiem.

NAWÓZ WE

Nawóz NPK (MgO+SO

3) 13,6-6,4-19,1 (4,5+23,0) z borem, miedzią, żelazem, manganem, molibdenem, cynkiem.

SKŁAD NAWOZU:

13,6% (N) azot całkowity; 5,5% (N) azot azotanowy; 8,1% (N) azot amonowy; 6,4% (P2O5)

pięciotlenek fosforu rozpuszczalny w obojętnym roztworze cytrynianu amonu i wodzie, 5,8% (P

2O5) pięciotlenek fosforu

rozpuszczalny w wodzie; 19,1% (K

2O) tlenek potasu rozpuszczalny w wodzie; 4,5% (MgO) tlenek magnezu całkowity;

23,0% (SO

3) trójtlenek siarki całkowity; 0,045% (B) bor całkowity; 0,18% (Cu) miedź całkowita; 0,17% (Fe) żelazo

całkowite; 0,27% (Mn) mangan całkowity; 0,04% (Mo) molibden całkowity; 0,045% (Zn) cynk całkowity.

Formy składników pokarmowych

W Azofosce wszystkie składniki pokarmowe występują w związkach łatwo dostępnych w krótkim okresie

po zastosowaniu. Nawóz zawiera azot w dwóch formach, a mianowicie amonowej (wiązanej w glebie, ale

podatnej na ulatnianie) oraz w azotanowej (szybko działającej, słabiej wiązanej). Taka formulacja decyduje

o uniwersalności Azofoski i możliwości stosowania przedsiewnego oraz pogłównego. Nawożenie przedwegetacyjne

wymaga wymieszania nawozu z glebą. Zabieg taki należy wykonać z dwóch powodów. Po pierwsze,

aby uniknąć lotnych strat azotu w formie amonowej, a po drugie po to, aby równomiernie rozmieścić

składniki pokarmowe. Fosfor w nawożeniu sprawia największe problemy, gdyż fosforany łatwo ulegają w glebie

uwstecznianiu, co sprawia, że wykorzystanie fosforu z nawozów jest niewielkie. W Azofosce fosfor występuje

w formie związku o dużej rozpuszczalności, zaliczanego do szybko działających nośników fosforu. Ponadto jon amonowy

zawarty w nawozie zwiększa dostępność fosforu dla roślin.

Znana jest wrażliwość niektórych gatunków roślin na obecność

chloru w strefie korzenienia się rośliny. Pod tym względem

Azofoska jest nawozem całkowicie bezpiecznym, ponieważ nie

zawiera w swoim składzie chlorków, a jedynymi źródłami potasu

i magnezu są formy siarczanowe. Obecność w

nawozie siarczanów ma jeszcze jedną ważną zaletę

- otóż wraz z Azofoską dostarczamy roślinom siarkę,

której niedobory są dość powszechne. Rośliny pobierają

siarkę jako anion siarczanowy, a więc w takiej formie

chemicznej, jaka obecna jest w Azofosce. Źródłem

mikroelementów w nawozie są tzw. sole techniczne, czyli

związki łatwo przyswajalne przez rośliny.

Forma fizyczna

Azofoska obecna jest na rynku w dwóch postaciach fizycznych, jako granulat i w formie pylistej. Oba produkty

można z powodzeniem stosować w ogrodnictwie i rolnictwie. Każda z form posiada swoje zalety, w zależności

od rozpatrywanego kryterium.

Zalety formy pylistej: Zalety formy granulowanej:

- szybsze działanie,

- w przypadku wzbogacania podłoży łatwiejsze

rozmieszczenie w podłożu.

- lepsza równomierność wysiewu,

- łatwiejszy wysiew,

- dłuższe działanie,

- możliwość stosowania na glebach lekko kwaśnych.

Wrażliwość roślin na zasolenie gleby

Zasady ogólne:

- nawóz powinien być stosowany wiosną (przedwegetacyjnie lub pogłównie),

- Azofoskę należy zastosować możliwie wcześnie, tak aby okres od wprowadzenia do gleby do siewu

lub sadzenia roślin był jak najdłuższy,

- po wysiewie, w miarę możliwości, nawóz należy wymieszać z glebą,

- dawki nawozu pod rośliny deszczowane należy zwiększyć nawet o 30-40%,

- w przypadku stosowania pogłównego, ostatnią dawkę nawozu należy zastosować nie później

niż 2-3 tygodnie przed zbiorem plonów,

- nawożenie roślin ozdobnych wieloletnich należy wykonać nie później niż do końca czerwca, aby nie narażać

zimujących w gruncie roślin na przemarznięcie,

- podczas nawożenia pogłównego nie stosować nawozu bezpośrednio na organy roślinne,

- bezwzględnie wystrzegać się nawożenia roślin wilgotnych w celu uniknięcia poparzeń,

- pogłównie nie stosować jednorazowo więcej niż 5 kg nawozu na 100 m

2,

- w przypadku nawożenia roślin uprawianych pod osłonami, nawóz należy bardzo dokładnie wymieszać

z podłożem.

Mało wrażliwe Średnio wrażliwe Bardzo wrażliwe

Papryka, pomidor, ogórek, burak, rośliny

kapustne, szparagi, rzepa, zboża

Sałata, marchew, pietruszka, cebula,

rzodkiewka, szpinak, groch, winorośl,

kukurydza, rozsady warzyw

Ziemniak, seler, fasola, bób, siewki

roślin, drzewa owocowe (jabłonie,

grusze, śliwy, brzoskwinie), maliny,

truskawki, porzeczki

Warzywa w uprawie polowej Dawka, kg/100 m

2 Uwagi

Kapusta późna, kalafior, kapusta brukselska,

kapusta czerwona, dynia

10-12 (1 rok po oborniku)

12-15 (bez obornika)

Przedwegetacyjnie;

1/4 dawki można

zastosować pogłównie 2-3 tygodnie

po posadzeniu rozsady

Cebula, por, seler 7-9 (1 rok po oborniku)

12-15 (bez obornika)

Przedwegetacyjnie;

1/4 dawki można

zastosować pogłównie, ale nie później

niż do 15 czerwca

Burak ćwikłowy, kalarepa, czosnek, papryka 6-7 Przedwegetacyjnie; w uprawie buraka

ćwikłowego 20% dawki 2-3 tygodnie

po wschodach

Kapusta wczesna 6-8 (1 rok po oborniku)

8-10 (bez obornika)

Przedwegetacyjnie

Pomidor, ogórek 6-8 (1 rok po oborniku)

10-12 (bez obornika)

Sałata, rzodkiewka, brukiew 5-6

Pietruszka, marchew 10-12

Fasola, groch, bób 3-4

Kukurydza cukrowa 4-6

Nawożenia warzyw w uprawie polowej dokonuje się wiosną w czasie wykonywania uprawek przedsiewnych.

Należy przestrzegać zasady możliwie wczesnego zastosowania nawozu oraz po wysiewie wymieszać nawóz

przynajmniej z warstwą gleby o miąższości 10-20 cm. W sytuacji gdy warzywa uprawiane są w pierwszym roku

po oborniku, dawkę nawozu należy zmniejszyć o 20-40%.

*Odmiany drzew okulizowane na podkładkach wegetatywnych półkarłowych lub karłowych wchodzą

w owocowanie już w drugim roku po posadzeniu.

**W przypadku dobrego przygotowania gleby przed posadzeniem drzew owocowych (nawożenie obornikiem,

kompostem itp.), zalecane są dolne wartości z podanego przedziału.

W porównaniu z warzywami czy kwiatami potrzeby nawozowe roślin sadowniczych są mniejsze. Nie oznacza

to jednak, że drzew owocowych nie trzeba nawozić. Azofoskę można stosować przed założeniem sadu do

zaprawiania dołków. Rośliny sadownicze są wrażliwe na obecność anionów chlorkowych – zatem Azofoska

idealnie nadaje się do pogłównego nawożenia sadów. Nawozy mineralne stosuje się szerokim pierścieniem,

który rozpoczyna się 20-30 cm od drzewka, a kończy nieco dalej niż rozrastające się młode, niecięte

pędy korony.

ę

,

ą

e

m

Na glebach i podłożach kwaśnych lub zasadowych należy stosować Azofoskę granulowaną.

STOSOWANIE AZOFOSKI

mgr inż. Wiktor Jóźwiak

TECHNOLOG

Drzewa i krzewy owocowe Dawka, g/1 m

2 Uwagi

Drzewa owocowe w 1 roku po posadzeniu 30-60** Pogłównie;

1/2 dawki wczesną wiosną,

resztę w połowie czerwca

Sady młode (2-4-letnie) 60-80**

Pogłównie, wiosną

Sady owocujące (powyżej 4 lat)* 40-60

Porzeczki i agrest 50-70

Maliny, truskawki w 1 roku 40-60

Truskawki w latach następnych 20-40

Sposób ustalenia dawki Azofoski

Dawki nawozu ustala się w odniesieniu do przeciętnych

warunków glebowych i klimatycznych, biorąc pod uwagę

potrzeby pokarmowe roślin. Jeśli mamy do czynienia

z nawozem wieloskładnikowym o dużej zawartości

azotu (Azofoska), dawkę nawozu należy ustalić w oparciu

o ilość azotu zawartą w nawozie wieloskładnikowym.